Σαμοθρακίτικη Ντοπιολαλιά

Γράφει η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Η Νκουλάκς κι του Κατινάκ
Μια βουλά η Νκόλας γήνταν ιρουτιυμένους μι του Κατινάκ, χουρίς όμους ικείν να του ξερ κι τλίζνταν κι βουρλίζνταν απ’ ντου καμό τ ‘.Η Κατίνα πάγινι στ΄αμπέλ’ κ αντί να τααβίξ’ γίσια ,σα στα κάστλα πέρνα απ’ του μουνουπάτ’ μπουουστά απ’ ντ’ αυλή του Νκουλάκ .Ικιός τι ντου θελς δεν ι γείχι μάτια να δγει αλλού κι προυπάντουν δεν έκανι δλειες κι λάλει η
μάνα τ’: Νκουλάακ σήκου ντε, πνα σκουθεί δγιο πθαμές,πάνι να φερς κουτσίνια ν’ανάψου ντου φουρνου αα ξνισ’ του ψουμί.
-Κάλα έδια βήικις απ’ αα πιάσ’ του Κατινάκ.
- Αα α ντι πάου ντη κλαδούα !Τάαβα ,συ κικείν μαζί .
-Αα, όχ κικείν ,ιγώ ναι, φεύγου έδια μπασ’ κι δε ξανακλώθου τ’άκσις;
Κι νάσι ,η γάδαους αγκάρξι γιατί γείδι ντ γαδούα τ’ μπάρμπα Θόδιου κι η Νκουλάκς έτιιξι κι έκατσι σ’ντ ακάτ ντ’άκιργια να δγει ντ’ κουρτσάα να πιρνά .Μουρμούρζι κι γιένα τααγδέλ .Η Κατίνα πέρνα κι δε ντουν έδινι σημασία. Ικιός έκανι γιένα ααχ κι τάαβα σ’ ντ μάνα τ’
- Άιντι μου ,δε φεύγου, μου πέμι τι να κάνου !
-Αα, σ’έφαγι η κααντισνάδα! Για δγείτι μεις η γαμπόος, έεμπι αγκιργιάγκαθους …να δγιούμι έλα σνερτς; -Μάνα, τααγούδσι κουμάτ του « ικατό φουές» να δγιω πώς παγαίν η σκουπός. 
-Γιατί αα βγαλς τααγούδ;Ιι καμέν ιγώ τι έπαθα.Βρε ξιφουρτώθκιμ ,ιγώ δεν άνξα του χαλνάι μ’ γούλα τα χόονια κι αα κάνου έδια παλαβάδις; Αα, συ του μένι γείσι για ντουν Άη Θανάσ’ ,μουου, δε ξέου, αα κάτι του κουουκέλ!
-Μάνα άκσι :Μμμμ, μμμμ
-Τι, μου κι μου, μαμούκα να γενς .
-Άκσι ντε: μμμ, μμμ, μμμ.
-Μον μνιαουγάτγια έχ του τααγούδ ,άιντι –άιντι, γένκις μαα .
-Ιγώ λέγου μμμ ,ισύ μαα, τι α γέν αα πέσουμ σι λουγαργιασμό;
-Αα πέσουμ ,ας ένι καλά του κουρτσαδέλ.
-Αα γειας, να’νι καλά κιαα του κανς νυφ.
Μάνα σα να σάρισι ,άκσι τώω τα λόγια:
μμμ,μμμ,μμμ,
Σ’ ακσα κι πάλι να τααγδείς ,απάν σ’ ντου γάδαου Κατίνα,
Μμμ,μμμ, μμμ, Κι μ’ έπισι η μααστααπάς κι έσπασι κι η παλιουλαγίνα 
Μμμ, μμμ, μμμ 
Ααχ Κατίνα, μη ξαναπιρνάς ντου δόομου μη ξανατααγδείς 
Μμμ, μμμ, μμμ, 
Γιατί αδγιάβαστους αα πάγου κι αα βαΰν η ψυ σ’ 
-Τι ένι του μουουου , Νκουλάκ; 
-Η σκουπός, δε κατάλαβις . 
Αα καλά, να λέγου κι ιγώ άιντι πάμι απ’ ντ αρχή:
μμμ,μμ,μμ,
-Θγια, θγια ,ακούσκι η Κατίνα σντ αυλή.
-Τι ένι, πιτάχκι ικιός.
Άμα ξανανοΊξις του χαλνάρς κι πεις τ’ όνουμα μ’ χάθκις καμένι!
-κι απού πότι μ’απαγουρεύς να τααγδώ μι ντ’ μάναμ κιόλας ντ’ Κατίνα μ’ απ μη τώει;
-κι τ’άλλου ;
-τ’άλλου του τααγούδ ένι για ντ’ Κατίνα τ’ Ανιστάς ικείν τι εχ να καν μι τ’ ισένα;
-άκσι μάναμ ,στου σπίτ μας α λέμι ό,τ θέλουμ, γιατί μι παίρν κι μένα η μπόρα .
Ιμείς αα τααγδούμι κι σαα παριξιγιέσι αα του βάλουμ να κλαίει ,άιντι στου καλό.
Η Νκόλας πήει θάους κι λέει: μάνα άφσ’ντην έεφτην απ’ του πήει απάνιτς, μουου, γείσι να μι βουηθας να γένου τααγδιστής; Σα πάγου σντ Γιρμανία έδια μι ντη κρίσ’αα τααγδώ κιαα βγάζου πάαδις ! -Ιι ,καμένι κόσμι ,τι αα δγιουν τα μάτια μ’!Κάμ βγαλς κι πλάκα να σ’ ακούμι όπους έε τότι η Σαρλάνς απ’ τααγούδσι «Αγαπάω μια μικρούλα» κι τ’ ακούμι ακόμα! 
-Μάνα γούλα τα ξερς ,μου τώω δεν εχ πλάκις .Η Κυργιάκς βαζ στου Λαπτοπ κι τακούμι έεφτου του τααγούδ. 
-Ιγώ δε ξέου τι ένι του Κλαφτοπ ,μου άιντι να κάνουμ καμνια δλεια. 
Γκαρ- γκαρ,η γάδαους ντη φανέουσι ντ Κατίνα απ’ κάνταν πίσου απ’ ντη ιλιά κι ακφιργιένταν. 
-Αα ώστι έδγιου γείσι; 
-Έδγιου γείμι κι θαείς αα πάμι μαζί σντ Γιρμανία,γιατί έδγιου γούλα σουθήκαν ,νε αμπέλια νε κάντιμπουτα. 
-Τι ένι μάνα μ΄Καντινιώ, αα πάτι παρέα; 
-Ναι-ναι θγια κι αα τααγδούμι μαζί . 
-Σα του κάντι του καλό κι σύχαζα…